Hometown

Είχαμε να πάμε στο Αίγιο τουλάχιστον τέσσερις μήνες.  Κι αυτό το Σαββατοκύριακο, έμοιαζε το ιδανικό για να το αποφασίσουμε. Τελείωσαν οι διακοπές, δεν είχαμε γάμους, δεν είχαμε δουλειές. Κι έτσι την Παρασκευή το απόγευμα αναχωρήσαμε από Αθήνα για Αίγιο. Δεν είχαμε υπολογίσει βέβαια τον καιρό. Σε όλη τη διαδρομή οι αστραπές φώτιζαν τον ουρανό και οι βροντές ενίσχυαν την τρομακτική ατμόσφαιρα. Βροχή ούτε στάλα στο δρόμο. Μόλις αρχίσαμε όμως να πλησιάζουμε στον προορισμό μας, άνοιξαν οι ουρανοί, κάτι που συνεχίστηκε όλο το βράδυ και όλη τη μέρα του Σαββάτου. Αυτό βέβαια δε χάλασε τα σχέδια μας, τα οποία τα ακολουθήσαμε παρόλη την υγρασία και τη συνεχόμενη νεροποντή.

Την Παρασκευή το βράδυ μας περίμεναν οι γονείς με το τραπέζι στρωμένο με πέντε (τουλάχιστον) διαφορετικά φαγητά. Ακολούθησαν φρούτα, συζητήσεις, γέλια και βέβαια η απαραίτητη ξεκούραση. Το Σάββατο το πρωί μετά από ένα πλήρες πρωινό κατηφορίσαμε προς το κέντρο του Αιγίου για καφεδάκι. Προσπεράσαμε τος πολύβουες καφετέριες της Μητροπόλεως και στρίψαμε δεξιά στη Μελετοπούλων. Εκεί, καταλήξαμε στο Tribecca. Καθίσαμε δίπλα ακριβώς στο παράθυρο για να απολαμβάνουμε τους ήχους της βροχής και τις μυρωδιές της.

Με την επιστροφή στο σπίτι ανακαλύψαμε ότι μας περίμεναν άλλα τόσα φαγητά, διαφορετικά από τα χτεσινά. Η μαμά βάλθηκε να μας ετοιμάσει όλα τα αγαπημένα μας, από κεφτέδες μέχρι γιαπράκια και κτάλα. Το απόγευμα κύλησε με ξεκούραση και ποιοτικό χρόνο στο σπίτι, κάτι που όλοι χρειαζόμασταν.

Άλλωστε το βράδυ είχαμε κανονίσει να πάμε για φαγητό στα Ζαχλωρίτικα οικογενειακώς. Η ψησταριά-καφενείο που πήγαμε επιβεβαίωσε κάτι που ήξερα καιρό. Ότι τα πολυδιαφημισμένα δεν είναι πάντα τα καλύτερα. Ήταν ένα μαγαζί που δεν το έπιανε το μάτι σου, δεν είχε καν όνομα, κι όμως μείναμε όλοι απόλυτα ικανοποιημένοι τόσο από την ποιότητα όσο και από τις τιμές. Η σπεσιαλιτέ του μαγαζιού είναι τα σουβλάκια, αλλά πολύ θετική εντύπωση μας έκανε και η σπιτική χωριάτικη σαλάτα. Προσοχή στο τζατζίκι, είναι για μερακλήδες.

Η Κυριακή κύλησε κι αυτή ήρεμα ξεκινώντας πάντα με ένα πλουσιοπάροχο σπιτικό πρωινό. Ακολούθησαν πρωινές εφημερίδες και καφεδάκι στο Τουριστικό στο λιμάνι. Η θέα απλά μαγευτική. Το μεσημεράκι Διγελιώτικα, δίπλα στο κύμα, στην ταβέρνα του Μαγκλάρα για ουζάκι και μεζεδάκια.

Μετά από ένα τόσο γεμάτο Σαββατοκύριακο με υπέροχες γεύσεις, μυρωδιές και εικόνες πήραμε το δρόμο του γυρισμού με την υπόσχεση να ξαναγυρίσουμε σύντομα. Η Ελλάδα είναι πανέμορφη όλες τις εποχές τελικά.